Een van de momenten die mijn leven compleet veranderde!
Een van de momenten die mijn leven veranderde.
Welke lessen haalde ik hieruit? Lees het allemaal hieronder.
Juni 2020. Ik was weer in een geweldige conditie na een periode van een uit balans te zijn geweest in mijn werk en privéleven. Iets met een veel te heftige baan in de fysiotherapie en te veel druk in een te korte tijd. Maargoed, ik was weer terug en ik had hier echt hard voor gewerkt. 24/7 ging naar het hardlopen: trainen-eten-slapen- en herhalen. Toen ik in een training weer naar een bepaalde gemiddelde tijd per kilometer liep, gaf mij dit vertrouwen en kon ik weer denken aan het meedoen van Nationale Kampioenschappen.
Maar toen gebeurde het. Een moment dat mijn leven voor altijd veranderde.
Ik zat op een racefiets in een wijk toen ik op een kruispunt werd aangereden door een auto terwijl ik degene was die voorrang van rechts had. Ik werd niet zacht aan de linkerkant geraakt, maar ik denk rond de 50-60 km/u.
Hij beukte (gelukkig) in op mijn voorwiel. Ik viel op mijn linkerzij. Ik heb nog nooit in mijn leven zoveel pijn gehad. Ik stond op en dacht dat ik terug naar huis kon rijden. Weg van dit moment, naar een veilige plek. Maar dit ging natuurlijk niet.
Corona was net begonnen en ik voelde dat ik gewoon kon wandelen en ik ben daardoor niet naar het ziekenhuis gegaan. Ik had alleen blauwe plekken op mijn been.
De meeste pijn die ik verder voelde was dat ik binnen een seconde kon veranderen van een fit persoon met dromen naar een persoon die geholpen moest worden om zich aan te kleden, maar ook vooral dat ik niet meer kon hardlopen. Al mijn harde werk en dromen vielen in duigen. Dit was een zeer moeilijke tijd.
Na een maand niets gedaan te hebben gedaan vanwege de kneuzingen ben ik weer gaan hardlopen en is het gelukt om het op te bouwen naar trainingen met 14 km omvang. Maar ik bleef pijn houden. Zoveel pijn dat ik toch naar het ziekenhuis ging. Het nieuws: ik had mijn bekken gebroken.
Dit ben ik… Ik ging niet naar het ziekenhuis omdat ik dacht dat andere mensen meer zorg nodig hadden vanwege Corona. Het was toen echt een heel andere tijd.
Ik heb een hoog pijnniveau, dus ik dacht dat deze pijn wel zou overgaan en leek mij ook normaal na zo’n val. Het was op vrijdag gebeurd en ik ging gewoon op maandag weer naar mijn werk omdat ik het inkomen nodig had (ZZP’er).
Uiteindelijk heb ik 6 maanden niet hardgelopen, maar na hard werken was ik na 5 maanden hard werken weer in conditie. Dat ben ik ook. Nooit opgeven en hard werken. Dingen willen bereiken.
Deze periode heeft mij lessen voor het leven gegeven:
Luister naar je lichaam
Maak jezelf soms ook gewoon een prioriteit
Leef elke dag in het moment
Weten dat er meer dingen zijn in het leven dan alleen sport (een doel is goed, maar naar 17 jaar mag je best ook wat anders doen)
Wees dankbaar, vooral voor de kleine dingen in het leven
Vaak komen er door zulke momenten tijd & ruimte vrij waardoor er nieuwe dingen op je pad komen.
Het had voor mij zoveel erger kunnen zijn, maar ik ben er nog steeds, dus ik denk dat dit een reden is om nog in de toekomst grote dingen te gaan bereiken!
Het was echt even een rottijd, maar ik heb er het beste van gemaakt. Ik ging vaker op reis en concentreerde me op andere dingen.
Dat is de beste manier om het te doen, toch?
Heb jij bepaalde mindere momenten meegemaakt?
Hoe voelde dat voor jou?
Welke lessen kon/kan je daaruit halen?
Voor nu een hele fijne dag en tot snel!
Liefs Jeanine
Volg mijn reis met minimalisme op Instagram
Schrijf je in voor de Nieuwsbrief en ontvang allerlei leuke weetjes, aanbiedingen en nog veel meer!
Volg meer over minimalisme in de Ganbatte Podcast